PENGUMUMAN Perdana Menteri, Tun Dr Mahathir Mohamad pada sidang media 6 Julai lalu, bahawa akan ada satu jawatankuasa untuk mengkaji pendidikan di Malaysia, daripada peringkat prasekolah sehingga universiti amat dialu-alukan.
Penulis memuji usaha Kementerian Pendidikan yang ingin melihat semula sistem pendidikan di negara ini daripada peringkat akar umbi, prasekolah atau dirujuk juga sebagai TADIKA atau TABIKA.
Zaman prasekolah adalah suatu tempoh amat penting untuk mendidik anak menjadi manusia yang berguna pada masa hadapan.
Apa yang ingin penulis bincang dan cadangkan selain mengkaji kurikulum, modul dan silibus prasekolah atau TADIKA, Kementerian Pendidikan juga harus memberi perhatian kepada sistem pengurusan prasekolah swasta di negara ini.
Prasekolah swasta juga dijadikan satu bentuk perniagaan yang menguntungkan kepada pihak tertentu.
Caj tambahan
Bagi ibu bapa yang bekerjaya, menguruskan anak adalah satu cabaran besar dan untuk memudahkan kerja, anak dihantar ke TADIKA yang turut memberikan perkhidmatan day care.
Bayaran yang dikenakan sekitar RM550 hingga mencecah RM1,500 setiap bulan, namun ibu bapa sanggup membayar kerana anak mereka dijaga dari segala segi, termasuk pelajaran dan makan minum.
Lagi pun, menghantar anak ke mana-mana pusat asuhan, prasekolah atau TADIKA adalah pilihan ibu bapa sendiri. Jadi, anda pilih anda bayar.
Namun, apa yang menyebabkan penulis kecewa adalah sikap pengurusan sesetengah TADIKA swasta yang menangguk di air keruh. Mereka membebankan ibu bapa dengan pelbagai caj tambahan, termasuk harga buku yang keterlaluan.
Percayakah jika penulis menyatakan ada TADIKA di negara ini mengenakan bayaran RM980 untuk buku kanak-kanak yang hanya mahu digunakan bagi tempoh satu penggal atau enam bulan?
Untuk dua penggal, harga berganda menjadi RM1,960. Buku apa yang mereka gunakan sehingga mencecah ribuan ringgit? Ketika belajar di universiti pun, penulis tidak pernah menghabiskan wang sebanyak itu untuk membeli buku.
Ada juga TADIKA yang pandai dalam konsep 'pembingkaian' dan membuat program dalam program.
Maksudnya ibu bapa membayar untuk khidmat pengajaran dan pembelajaran bagi tempoh sebulan, kemudian pihak TADIKA muncul pula dengan idea menganjurkan program lain dalam masa sama dengan sesi pembelajaran.
Program seperti kem alam sekitar, drama dan sebagainya dianjurkan ketika pengajaran dan pembelajaran, iaitu Isnin hingga Jumaat dan ibu bapa harus membayar untuk anak mereka menyertai program itu.
Harga yang dikenakan pula bukan murah. Untuk satu program selama tiga hari, kos dikenakan RM150 hingga RM300.
Kesan psikologi
Persoalannya ialah ibu bapa sudah membayar bagi tempoh sebulan dan mereka perlu membayar sekali lagi untuk program sampingan.
Apabila ditimbulkan persoalan apa akan jadi kepada anak yang tidak menyertai program itu, jawapan yang diberikan ialah anak akan belajar seperti biasa.
Adakah pihak berkenaan sedar perasaan anak yang tidak menyertai kawan lain. Apa logiknya pihak TADIKA membuat program menggunakan konsep pembingkaian tanpa mengambil kira kesan psikologi yang bakal dihadapi anak kecil ini.
TADIKA swasta juga berlumba-lumba memperkenalkan pelbagai silibus baharu dari serata dunia dan yang pasti setiap satu silibus pelik ini harus disertai dengan bayaran daripada ibu bapa.
Begitu juga dengan penganjuran konsert kanak-kanak yang dibuat di tempat mewah. Ibu bapa terpaksa membayar untuk kos pakaian, tiket masuk ke konsert untuk melihat persembahan anak sendiri dan makanan.
Kemudian, ibu bapa juga terpaksa mengeluarkan wang untuk membeli gambar konsert disertai anak mereka yang boleh mencecah RM5 sekeping.
Ibu bapa membayar semua permintaan kewangan daripada TADIKA. Ada yang terpaksa bayar disebabkan tidak mahu mencari masalah kerana jika menyoal logik untuk segala pembayaran itu, mereka diminta untuk mencari TADIKA lain yang lebih murah.
Percayalah, tiada ibu bapa mahu menghantar anak mereka ke TADIKA baharu kerana ia bukan sahaja akan memberikan kesan psikologi kepada anak kecil ini, tetapi kos untuk berbuat demikian boleh mencecah sehingga RM2,500.
Ia termasuk deposit, harga buku, insurans, pakaian seragam, beg, bahan penjagaan badan, harga bahan lain dan segala jenis kos yang tidak masuk akal.
Sifat kapitalis
Bukan semua ibu bapa mampu dan mahu membayar semahal itu untuk anak mereka, tetapi terpaksa kerana sudah terjebak.
Mereka hanya bertahan dan berharap supaya anak segera menamatkan pendidikan prasekolah dan ke sekolah rendah agar azab untuk menghantar anak ke TADIKA yang bersifat kapitalis dapat ditamatkan dengan segera.
Diharap usaha Kementerian Pendidikan untuk mengkaji semula sistem prasekolah di negara ini dapat memartabatkan kelas sedemikian yang dianjurkan agensi kerajaan sendiri seperti TABIKA Perpaduan.
Ia diharap dapat mentransformasikan kelas berkenaan menjadi pusat pendidikan prasekolah yang boleh menyelesaikan masalah ramai ibu bapa di negara ini.
Kementerian Pendidikan juga dirayu melihat semula semua aspek yang membabitkan TADIKA swasta di negara ini, bukan sahaja dari segi kurikulum, modul dan silibus, tetapi juga kelayakan tenaga pengajar, bayaran dikenakan dan sistem pengurusannya.
Semua langkah itu perlu untuk menjadikan pendidikan prasekolah di negara kita sebagai pusat untuk menimba ilmu asas serta melahirkan kanak-kanak yang mempunyai kehidupan.
Kita tidak mahu kelas prasekolah dieksploitasi dan kanak-kanak yang menyertai kelas berkenaan sebagai sebagai 'lubuk' untuk mengaut keuntungan.
Post a Comment